១៤- ល្បែងប្រជាប្រិយខ្មែរ | ល្បែងទាញព្រ័ត្រ |
១៤- ល្បែងប្រជាប្រិយខ្មែរ | ល្បែងទាញព្រ័ត្រ |
ល្បែងទាញព្រ័ត្រ ជាល្បែងលេងកំសាន្តរបស់យុវជនខ្មែរទាំងបុរស ទាំងស្ត្រី កម្លោះ ក្រមុំ ។ ល្បែងនេះ គេលេងដោយប្រើកម្លាំងកាយជាមូលហេតុ ហើយគេលេងតែនៅ រដូវចូលឆ្នាំខ្មែរ គឺខែចែត្រ-ពិសាខ ប៉ុណ្ណោះ ។ គេច្រើននិយមលេងក្នុងវត្តអារាម ក្នុង
ពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ ព្រោះវត្តមានទីវាលធំទូលាយ ងាយដល់ការលេងល្បែងនេះតែ អាចលេងនៅតាមភូមិក៏បាន បើប្រសិនជាភូមិនេះមានមនុស្សនៅផ្ដុំគ្នាច្រើន ហើយ មានទីវាលល្មមលេងកើត ។ ល្បែងនេះគេច្រើនលេងនៅពេលថ្ងៃ តែបើប្រសិនជាមាន ចង្កៀងយ៉ាងភ្លឺ ឬពន្លឺព្រះចន្ទភ្លឺថ្លាល្អ គេអាចលេងនៅពេលយប់ក៏បាន ។
សមាសភាពនៃអ្នកលេង ល្បែងនេះ គេចែកមនុស្សអ្នកលេងជា ២ ក្រុម ម្ខាងៗ យ៉ាង តិចត្រឹម ៥ នាក់ ឬ ១០ នាក់ឡើងទៅតាមដែលគេរកគ្នាបានប៉ុន្មាន ក៏លេងប៉ុណ្ណោះ តែតាមទម្លាប់អ្នកស្រុកបើមានមនុស្សស្រីចូលលេងផង គេឲ្យស្រីៗនៅម្ខាង ប្រុសៗ នៅម្ខាង ហើយគេយល់ថា ភេទស្រីតែងមានកម្លាំងខ្សោយជាងបុរស គេតែងដាក់ខាង ស្រីឲ្យមានចំនួនច្រើនលើសខាងប្រុស យ៉ាងតិចត្រឹម ២ នាក់ជាដរាប គឺបើខាងប្រុស
៨ នាក់ គេដាក់ខាងស្រី ១០ នាក់ ។
គ្រឿងប្រដាប់សម្រាប់លេង គេយកខ្សែព្រ័ត្រធ្វើពីស្បែកគោ ស្បែកក្របីធ្វើជាព្រ័ត្រ ឬ គេយកពួរធ្វើដូងជាព្រ័ត្រ សម្រាប់ទាញ ប្រវែងយ៉ាងខ្លីពី ២០ ហត្ថឡើងទៅ ទំហំប៉ុនកដៃក្មេង ហើយនិងយកសម្កោរ ឬគងម៉ង ឬក៏រគាំង ១ សម្រាប់ទះ ឬសម្រាប់វាយ នៅពេលដែលទាញដំបូង ។
សកម្មភាពនៃអ្នកលេង ដូចក្នុងរូបភាពនេះ:
របៀបលេង មុនដំបូង គេរើសរកប្រុសម្នាក់ ស្រីម្នាក់ មានមាឌធំមាំ ស្មាគាង កម្លាំង ច្រើន ឲ្យជាអ្នកឈរកាន់ចុងព្រ័ត្រ គឺប្រុសកាន់ចុងម្ខាង ស្រីកាន់ចុងម្ខាង ហើយឲ្យប្រុសម្នាក់ស្រីម្នាក់ទៀតមានមាឌធំ មានកម្លាំង ឈរកណ្ដាលព្រ័ត្រ ត្រង់កន្លែងដែលពួកទាំង ២ ឈរ សម្រាប់នៃពួកខ្លួនឲ្យខំទាញតែរៀងខ្លួន ឯមនុស្សមាឌតូចៗស្គមៗ កម្លាំងខ្សោយៗ គេឲ្យឈរកណ្ដាលគេ ។ លុះរៀបចំរួចហើយ,គេឲ្យមនុស្សប្រុសម្នាក់ កាន់សម្ភោរ ឬគងម៉ង ឬក៏រគាំងឈរត្រង់កណ្ដាលទី ជិតអ្នកទាំងពីរដែលកាន់ខ្សែឈរ ប្រទល់មុខគ្នានោះផ្ដើមស្រែកឡើងថា យក្សអរ !! ឬយ៉ាងខ្លាំងៗ ធ្វើសំឡេងវែងៗ រលាក់រលៃកយ៉ាងគ្រលួច ។ ហើយអ្នកប្រុងទាញព្រ័ត្រទាំងប៉ុនា្មនជួយស្រែកទទួល
ឡើងព្រមគ្នាថា ហ៊ោវ៉ឺៗ ៣ ដង ទាញប្រុងយកជ័យជំនះតែរៀងខ្លួន ។ ក្នុងពេលពួក អ្នកទាញព្រ័ត្រ កំពុងតែខំប្រឹងទាញ អ្នកកាន់សម្ភោរ ឬគងម៉ង់ គេចេះតែបញ្ជើតសម្ភោរ ឬគងម៉ង់ ឬក៏រគាំងរឿយៗឮសូរតាក់ទឹងៗ ឬម៉ូងៗម៉ឺងៗជាដរាប ទាល់តែឃើញចាញ់ ឃើញឈ្នះម្ខាងៗទើបឈប់បញ្ជើត ។
ពេលលេងម្ដងៗ អស់ថេរវេលាពី ៥-៦ នាទី ១០ នាទី ឡើងទៅ ទើបឃើញឈ្នះឃើញ ចាញ់ម្ខាងៗ ។កាលដឹងថា ខាងណាឈ្នះខាងណាចាញ់ហើយ គេចាប់ផ្ដើមលេងសារ ជាថ្មីតទៅទៀត ដរាបដល់ហត់តែរៀងៗខ្លួនទើបឈប់ ។
ល្បែងនេះ ចាក់ទុកជាការហាត់កម្លាំង ហាត់ប្រាណឲ្យរាងកាយមានកម្លាំងមានសុខ ភាពល្អ ៕
ឯកសារ ក្រុមជំនុំទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរ
